წმ. ბასილი დიდის ჟამისწირვა. ცისკარზე – სახარება VI: ლკ. XXIV, 36-53. [დას. რიდ(114)]: ცისკარზე ჯვარის გამობრძანება და მისი თაყვანისცემა. ჟამისწირვაზე – დიდმარხვის III კვირიაკისა: ებრ. IV, 14-V, 6. [დას. ტი(311)] მკ. VIII, 34-IX, 1. [დას. ლზ(37)].

ლკ. XXIV: 36(ბ) † (მას ჟამსა შინა აღდგა იესუ მკუდრეთით და დადგა შორის მოწაფეთა თჳსთა †) და ჰრქუა მათ: „მშჳდობაჲ თქუენ თანა!“ 37 ხოლო იგინი შეძრწუნდეს და შეეშინა; ეგონა, ვითარმედ სული რაჲმე იხილეს. 38 და თავადმან ჰრქუა მათ: „რაჲსა შეძრწუნებულ ხართ, და რაჲსათჳს გულისსიტყუანი მრავალნი მოვლენან გულთა თქუენთა? 39 იხილენით ჴელნი ჩემნი და ფერჴნი, რამეთუ თავადი მე ვარ; ჴელი შემახეთ მე და იხილეთ, რამეთუ სულსა ჴორც და ძუალ არა ასხენ, ვითარცა-ესე მე მხედავთ, რამეთუ მასხენ“. 40 და ესე რაჲ თქუა, უჩუენნა მათ ჴელნი და ფერჴნი მისნი. 41 და ვიდრე-იგი არღა ჰრწმენა მათ სიხარულისა მისგან და საკჳრველებისა, ჰრქუა მათ იესუ: „გაქუს რაჲა აქა ჭამადი?“ 42 ხოლო მათ მიუპყრეს მას თევზისა მწურისა ნახევარი და თაფლისაგან გოლი. 43 და ჭამა წინაშე მათსა და მოიღო ნეშტი იგი და მისცა მათ 44 და ჰრქუა: „ესე იგი სიტყუანი არიან, რომელთა გეტყოდე თქუენ, ვიდრე-იგი ვიყავღა თქუენ თანა, ვითარმედ: ჯერ-არს აღსრულებად ყოველი წერილი შჯულსა მოსესსა და წინაჲსწარმეტყუელთასა და ფსალმუნთა ჩემთჳს“. 45 მაშინ განუხუნა გონებანი მათნი გულისხმისყოფად წიგნთა. 46 და ჰრქუა მათ, რამეთუ: „ესრეთ ჯერ-იყო ვნებად ქრისტესა და აღდგომად მკუდრეთით მესამესა დღესა, 47 და ქადაგებად სახელითა მისითა სინანული და მოტევებაჲ ცოდვათაჲ ყოველთა მიმართ წარმართთა, იწყეთ იერუსალჱმით, 48 რამეთუ თქუენ ხართ მოწამე ამის ყოვლისა. 49 და, აჰა-ესერა, მე მოგივლინო თქუენ აღთქუმაჲ იგი მამისა ჩემისაჲ. ხოლო თქუენ დასხედით ქალაქსა ამას შინა იერუსალჱმსა, ვიდრემდე შეიმოსოთ ძალი მაღლით“. 50 და განიყვანნა იგინი გარე ვიდრე ბეთანიადმდე და აღიპყრნა ჴელნი თჳსნი და აკურთხნა იგინი. 51 და იყო, კურთხევასა მას იესუჲსსა მათა მიმართ განეშორა მათგან და აღვიდოდა ზეცად. 52 და იგინი თაყუანის-სცემდეს მას და მოიქცეს იერუსალჱმდ სიხარულითა დიდითა. 53 და იყოფოდეს ტაძარსა მას შინა მარადის, აქებდეს და აკურთხევდეს ღმერთსა. ამენ.

† † † † † † †

ებრ. IV, 14-V, 6. [დას. ტი(311)]

<ძმანო, მივის ჩუენ> მღდელთმოძღუარი დიდი, რომელმან განვლნა ცანი, იესუ, ძე ღმრთისაჲ, შევიკრძალოთ (აღსარებაჲ)* [აღსაარებაჲ]** იგი მართლ, რამეთუ არა (ეგევითარი)* გჳვის მღდელთმოძღუარი, (რომელიმცა ვერშემძლებელ იყო შეწყალებად)* [ვერ შემძლებელი თანა-ლმობად]** უძლურებათა ჩუენთა, [არამედ]** გამოცდილი ყოვლითავე მსგავსებითა, თჳნიერ ცოდვისა. მოუჴდეთ უკუე (განცხადებულად)* [კადნიერებით]** საყდართა მათ მადლისათა, რაჲთა მოვიღოთ წყალობაჲ და ვპოვოთ მადლი ჟამსა შეწევნისასა. რამეთუ ყოველივე მღდელთმოძღუარი, კაცთაგან მოყვანებული, კაცთათჳს დადგის იგი ღმრთისა მიმართ, რაჲთა შესწირვიდეს შესაწირავთა და მსხუერპლთა ცოდვათათჳს შენდობით, და სწორად-წყალობად შემძლებელ არს უმეცართა მათ და შეცთომილთა, ვინაჲთგან მასცა ზედა-აც უძლურებაჲ. და ამისთჳს თანა-აც ვითარცა ერისათჳს, ეგრეთცა თავისა თჳსისათჳს შეწირვად მსხუერპლი ცოდვათათჳს. და არავინ თავით თჳსით მოიღის პატივი, არამედ რომელი წოდებულ არნ ღმრთისა მიერ, ვითარცა-იგი აჰრონ. ეგრეთცა ქრისტე არა თავი თჳსი ადიდა ყოფად იგი მღდელთმოძღურად, არამედ რომელი-იგი ეტყოდა მას: „ძე ჩემი ხარი (შენ და მე)* [შენ, მე]** დღეს მიშობიე შენ“; ვითარცა-იგი სხუასაცა ადგილსა იტყჳს: „შენ ხარ მღდელ უკუნისამდე წესსა მას ზედა მელქისედეკისსა“.

* სამოციქულოს ამჟამად არსებული (ედიშერ ჭელიძის) რედაქციიდან.

** სამოციქულოს ახალი (ედიშერ ჭელიძის) რედაქციიდან.

მკ. VIII, 34-IX, 1. [დას. ლზ(37)].

34 და მოუწოდა ერსა მას მოწაფეთა მისთა თანა და ჰრქუა მათ: † (ჰრქუა უფალმან: †) „რომელსა უნებს შემდგომად ჩემსა მოსლვაჲ, უვარ-ყავნ თავი თჳსი, და აღიღენ ჯუარი თჳსი და შემომიდეგინ მე, 35 რამეთუ რომელსა უნდეს სულისა თჳსისა განრინებაჲ, წარიწყმიდოს იგი; და რომელმან წარიწყმიდოს სული თჳსი ჩემთჳს გინა სახარებისათჳს, მან აცხოვნოს იგი. 36 რაჲ სარგებელ არს კაცისა, უკუეთუ შეიძინოს სოფელი ესე ყოველი და სული თჳსი იზღვიოს? 37 ანუ რაჲ მისცეს კაცმან ნაცვალად სულისა თჳსისა? 38 რამეთუ რომელსა-იგი სირცხჳლ-უჩნდეს ჩემი და სიტყუათა ჩემთაჲ, ნათესავსა ამას მემრუშესა და ცოდვილსა, ძემანცა კაცისამან არცხჳნოს მას, რაჟამს მოვიდეს დიდებითა მამისა თჳსისაჲთა ანგელოზთა თანა წმიდათა“.

9:1 და ეტყოდა მათ: „ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ არიან ვინმე აქა მდგომარეთაგანნი, რომელთა არა იხილონ გემოჲ სიკუდილისაჲ, ვიდრემდე იხილონ სასუფეველი ღმრთისაჲ, მომავალი ძალითა“.

† † †