ხორცთ-აღების (ხორციელის) შვიდეულის პარასკევის [2021 წელს: 20 თებერვლის (5 მარტის)] სამოციქულოსა და სახარების საკითხავნი:  

იოვანე მოციქულისა წიგნი კათოლიკჱ მეორჱ, თავი 1: 1-13. [დას. ოე(75)]

2 ინ. I: 1 მოხუცებული – რჩეულსა (დედოფალსა***)* [დეოფალსა****]** და შვილთა მისთა, რომელნი მიყუარან მე ჭეშმარიტებით, და არა ხოლო მე, არამედ ყოველთავე, რომელთა უცნობიეს ჭეშმარიტებაჲ, 2 ჭეშმარიტებისაგან, რომელი დამკჳდრებულ არს ჩუენ შორის და ჩუენ თანა იყოს უკუნისამდე. 3 იყავნ თქუენ თანა მადლი, წყალობაჲ და მშჳდობაჲ ღმრთისა მიერ მამისა და უფლისა მიერ იესუ ქრისტესა, ძისა მისისა, ჭეშმარიტებით და სიყუარულით. 4 განვიხარე ფრიად, რამეთუ ვპოვენ შვილთაგან შენთა, რომელნი ვლენან ჭეშმარიტებით, ვითარცა-იგი მცნებაჲ მოვიღეთ მამისაგან. 5 და აწ გიკითხავ შენ, დედოფალო, არა ვითარცა მცნებასა ახალსა მივსწერ შენდა, არამედ რომელი მაქუნდა დასაბამითგან, რაჲთა ვიყუარებოდით ურთიერთას. 6 და ესე არს სიყუარული, რაჲთა ვიდოდით მცნებათაებრ მისთა, და ესე არს მცნებაჲ მისი, ვითარცა-იგი გესმა დასაბამითგან, რაჲთა მას შინა ხჳდოდით, 7 რამეთუ მრავალნი მაცთურნი შემოვიდეს სოფლად, რომელნი არა აღიარებენ იესუ ქრისტესა, ჴორციელად მოსრულსა; ესე არს მაცთური და ანტიქრისტე. 8 ეკრძალენით თავთა თქუენთა, რაჲთა არა წარსწყმიდოთ, რაჲ-იგი ჰქმენით, არამედ სასყიდელი სავსებით მიიღოთ*****. 9 ყოველივე, რომელი გარდაჰჴდებოდის და არა ეგოს მოძღურებასა ზედა ქრისტესსა, მის თანა ღმერთი არა არს, ხოლო რომელი ეგოს მოძღურებასა ზედა ქრისტესსა, მის თანა ძეცა და მამაჲცა არს. 10 რომელი მოვიდეს თქუენდა და ესე მოძღურებაჲ არა მოაქუნდეს, ნუ შეიწყნარებთ მას სახლთა თქუენთა და „გიხაროდენ“ ნუ ეტყჳთ მას, 11 რამეთუ რომელმან ჰრქუას მას „გიხაროდენ“, ეზიარების საქმეთა მისთა ბოროტთა. 12 მრავალი მინდა მიწერად თქუენდა, არამედ არა ვინებე ქარტითა და მელნითა, რამეთუ ვესავ მოსლვად თქუენდა და პირისპირ სიტყუად, რაჲთა სიხარული იგი ჩუენი სავსებით იყოს. 13 გიკითხვენ შენ შვილნი დისა შენისა რჩეულისანი******.

† † † † † † †

* სამოციქულოს ამჟამად არსებული რედაქციიდან [2010].

** სამოციქულოს ახალი (ედიშერ ჭელიძის) რედაქციიდან [2017].

*** ე. ი. «ქალბატონს» (ბერძნ. κυρίᾳ, ... სომხ. Կիւրիա, და ა. შ.). იხ. სქოლიო 718***.

**** [სქოლიო 718:] ABCLectD-ში გვაქვს „დედოფალსა“, თუმცა ეფრემი აშიაზე შენიშნავს: „შეისწავე, ვითარმედ არა «დედოფალი» არს [ის, ვისაც მოციქული სწერს, ე. ჭ.], არამედ – «დეოფალი», ხოლო ქართულად უშუერებისათჳს სიტყჳსა ნაცვალად «დეოფლისა» «დედოფალსა» დავსწერთ, რომელი საკუთრად სამეუფოჲ სახელი არს” (ეფრ. I,454).

**** [სქოლიო 719:] „ეკრძალენით თავთა თქუენთა, რაჲთა არა წარსწყმიდოთ [Q: წარიწყმიდოთ], რაჲ-იგი ჰქმენით, არამედ სასყიდელი სავსებით მიიღოთ [აბ: «მოიღოთ»]“ – ასეა (მესამე პირით) წინაათონურ რედაქციებში და ეფრემთან, რასაც თანხვდება ... ისევე როგორც ყველა ადრეული თარგმან-რედაქცია თუ ციტაცია (მათ შორის, როგორც მივუთითეთ ქართული წინაათონური რედაქციები). ... აღნიშნული რედაქციის ბერძნული ტექსტი ამგვარია: βλέπετε ἑαυτούς, ἵνα μὴ ἀπολέσητε ἃ εἰργασάსქე, ἀλλὰ μισθὸν πλήρη ἀπολάβητε. განსხვავებულ სურათს ქმნის გიორგისეული რედაქცია, სადაც ყველგან (გარდა დასაწყისი «ეკრძალე»-სი) სახეზეა პირველი პირი: „ეკრძალენით თავთა თქუენთა, რაჲთა არა წარვწყმიდოთ, რაჲ-იგი ვქმენით, არამედ სასყიდელი სავსებით მოვიღოთ“. პირველი პირისკენ მიმართვა ტექსტისა პირველად შესამჩნევია ...-ში, სადაც გვაქვს არა («ჰქმენით»), არამედ – εἰργασάμεθα («ვქმენით»), თუმცა დანარჩენ ორ შემთხვევაში ვატიკანურიც მესამე პირს იცავს (βλέπετε ἑαυτούς, ἵνα μὴ ἀπολέσητε ἃ εἰργασάμεθα, ἀλλὰ μισθὸν πλήρη ἀπολάβητε). სამივე შემთხვევაში პირველი პირი მნიშვნელოვნად გვიანდელი მოვლენაა. იგი ახასიათებს TR-ს, 31-ს (IX ს-ის მოსკოვურ ნუსხას), P-ს (IX ს-ის პალიმფსესტურ ნუსხას), K-ს (IX ს-ის ათონურ ნუსხას, რომელსაც ან რომლის პირსაც შესაძლოა ეყრდნობოდა გიორგი), L-ს (IX ს-ის რომაულ ნუსხას).

****** გვიანდელ ნუსხებსა და TR-ში ემატება ... [ამენ] (...), რაც არ არის ბერძნულ უნციალებსა და ძველ ქართულ რედაქციებში.

† † † † † † †

სახარებაჲ მარკოზის თავისაჲ, XV, 22, 25, 33-41. [დას. ჲჱ(68)]

მკ. XV: 20 და ოდეს განკიცხეს იგი, განსძარცუეს მას ძოწეული იგი და შეჰმოსეს თჳსივე სამოსელი † (მას ჟამსა შინა, ერისაგანთა//სტრატიოტთა წარიყვანეს იესუ †) და განიყვანეს იგი, რაჲთა ჯუარს-აცუან. 22 და მოიყვანეს იგი გოლგოთას ადგილსა (რომელ არს გამოთარგმანებით «თხემისა ადგილი»). 25 ხოლო იყო ჟამი მესამე, და ჯუარს-აცუეს იგი. 33 და ვითარცა იყო ჟამი მეექუსე, ბნელი იყო ყოველსა ქუეყანასა, ვიდრე მეცხრედ ჟამადმდე. 34 და მეცხრესა ჟამსა ჴმა-ყო იესუ ჴმითა დიდითა და თქუა: „ელოი, ელოი, ლამა საბაქთანი?“ (რომელ არს თარგმანებით: «ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო, რაჲსათჳს დამიტევებ მე?») 35 და რომელთამე წინაშემდგომელთა ესმა და იტყოდეს: „აჰა ელიას ჰხადის“. 36 და მირბიოდა ერთი და აღავსო ღრუბელი ძმრითა, და დაადგა ლერწამსა და ასუმიდა და იტყოდა: „უტევეთ, ვიხილოთ, უკუეთუ მოვიდეს ელია გარდამოჴსნად მაგისა“. 37 ხოლო იესუ ჴმა-ყო ჴმითა დიდითა და განუტევა სული. 38 და კრეტსაბმელი იგი ტაძრისაჲ მის განიპო ორად, ზეითგან ვიდრე ქუედმდე. 39 და ვითარცა იხილა ასისთავმან მან, რომელი დგა წინაშე მისსა, რამეთუ ესრეთ ღაღად-ყო და განუტევა სული, თქუა: „ჭეშმარიტად კაცი ესე ძე ღმრთისაჲ იყო“. 40 ხოლო იყვნეს დედანიცა, რომელნი შორით ხედვიდეს, რომელთა თანა იყო მარიამ მაგდანელი და მარიამ იაკობისი-მცირისაჲ, და იოსეს დედაჲ და სალომე. 41 რომელნი, ოდეს იგი იყო გალილეას, შეუდგეს მას და ჰმსახურებდეს, და სხუანი მრავალნი, რომელნი მის თანა აღსრულ იყვნეს იერუსალჱმდ.

† † † † † † †

შენიშვნა 1: სამოციქულოს ტექსტი და სქოლიოები აღებულია წიგნიდან: „ძველი ქართული «ახალი აღთქუმაჲ» სქოლიოებით“. თბილისი 2017. ყველა არსებული რედაქციისა და ნუსხის მიხედვით გამოსაცემად მოამზადა ედიშერ ჭელიძემ. რედაქტორ-კონსულტანტი: ათანასე ბეჭვაია.

შენიშვნა 2: სახარების ტექსტი აღებულია წიგნიდან: „სახარებაჲ ოთხთავი“. თბილისი 2019. ყველა არსებული რედაქციისა და ნუსხის მიხედვით გამოსაცემად მოამზადა ედიშერ ჭელიძემ. რედაქტორ-კონსულტანტი: ათანასე ბეჭვაია.

შენიშვნა 3: სახარების ტექსტი გააწყო დეკანოზმა იოანე მამნიაშვილმა.

† † † † † † †