მარტვილიიდან XXVI შვიდეულის ოთხშაბათის [2020 წელს: 19 ნოემბრის (2 დეკემბრის)] სამოციქულოსა და სახარების საკითხავნი:

ტიმოთჱსა მიმართ პირველი I, 18-20; II, 8-15. [დას. სპა(281)]:

1 ტიმ. I: 18 ამას მცნებასა შეგვედრებ შენ, შვილო ტიმოთე, † (შვილო ტიმოთე, ამას მცნებასა გამცნებ შენ, †) მსგავსად (მიძღუნებულთა მათ შენდა)* [პირველ-გარდასრულთა შენ ზედა]** წინაჲსწარმეტყუელე­ბათა, რაჲთა ჰსაგრობდე მას შინა კეთილსა მას საგრობასა. 19 და გაქუნდეს სარწმუნოებაჲ და კეთილი (გონებაჲ)* [სჳნიდისი]**, რომელი-იგი ვიეთმე განიშორეს და სარწმუნოებისაგან განცჳვეს, 20 რომელ არიან ჳმენეოს და ალექსანდრე, რომელნი-იგი მივსცენ ეშმაკსა, რაჲთა განისწავლნენ არაგმობად. II: 8 მნებავს უკუე ლოცვაჲ მამათაჲ ყოველსა ადგილსა, აღპყრობად წმიდად ჴელთა, თჳნიერ რისხვისა და გულისზრახვისა; 9 ეგრეთვე დედათაჲ წესიერებისა სამკაულითა მორცხუედ და ღირსებით შემკობად თავთა თჳსთა, არა განთხზვითა ანუ ოქროჲთა ანუ მარგალიტითა ანუ სამოსლითა დიდფასისაჲთა, 10 არამედ რომელი-იგი ჰშუენის დედათა, რომელთა აღეთქუას ღმრთისმსახურებაჲ საქმეთა მიერ კეთილთა. 11 დედაკაცი მდუმრიად ისწავებდინ ყოვლითა დამორჩილებითა. 12 მოძღურებად დედათა არა უბრძანებ, არცა მთავრობად ქმრისა, არამედ რაჲთა იყოს იგი მყუდროებით, 13 რამეთუ ადამ პირველად დაებადა და მერმე – ევა. 14 და ადამ არა სცთა, ხოლო დედაკაცი იგი სცთა და შჯულსა გარდაჰჴდა, 15 არამედ ცხოვნდების შვილთსხმისაგან, უკუეთუ ეგნენ სარწმუნოებით და სიყუარულით და სიწმიდით ღირსებასა ზედა.

* სამოციქულოს ამჟამად არსებული რედაქციიდან [2010].

** სამოციქულოს ახალი (ედიშერ ჭელიძის) რედაქციიდან [2017].

სახარებაჲ ლუკაჲს თავისაჲ, XV, 1-10. [დას. ოჱ(78)]:

ლკ. XV: 1 და იყვნეს ყოველნი მეზუერენი და ცოდვილნი მახლობელად მისა † (მას ჟამსა შინა იყვნეს ყოველნი მეზუერენი და ცოდვილნი მახლობელად იესუჲსა †) და ისმენდეს მისსა. 2 და დრტჳნვიდეს ფარისეველნი და მწიგნობარნი და იტყოდეს, ვითარმედ: „ესე ცოდვილთა შეიწყნარებს და მათ თანა ჭამს და სუამს“. 3 და ეტყოდა მათ იგავსა ამას და ჰრქუა: 4 „ვის თქუენგანსა კაცსა ედგას ასი ცხოვარი და წარუწყმდეს მას ერთი მათგანი, არამე დაუტევნესა ოთხმეოცდაათცხრამეტნი იგი უდაბნოსა ზედა და წარვიდეს წარწყმედულისა მისთჳს, ვიდრემდე პოვოს იგი? 5 და პოვოს რაჲ, დაისუას იგი მჴართა თჳსთა ზედა სიხარულით; 6 და მო-რაჲ-ვიდეს იგი სახიდ თჳსა, მოუწოდოს მეგობართა და მოძმეთა და ჰრქუას მათ: «ჩემ თანა გიხაროდენ, რამეთუ ვპოვე ცხოვარი ჩემი წარწყმედული». 7 გეტყჳ თქუენ: ესრეთ იყოს სიხარული ცათა შინა ერთისათჳს ცოდვილისა, რომელმან შეინანოს, ვიდრეღა არა ოთხმეოცდაათცხრამეტთა მათ მართალთა, რომელთა არა უჴმს სინანული. 8 გინა დედაკაცსა, რომელსა აქუნდა დრაქმაჲ ათი და წარწყმიდის ერთი, არამე აღანთისა სანთელი და მოჰმართის სახლი და ეძიებნ გულსმოდგინედ, ვიდრემდე პოვის იგი? 9 და პოვის რაჲ, მოუწოდის მეგობართა და მოძმეთა და ჰრქჳს მათ: «ჩემ თანა გიხაროდენ, რამეთუ ვპოვე დრაქმაჲ იგი, რომელი წარვწყმიდე». 10 გეტყჳ თქუენ: ესრეთ იყოს სიხარული წინაშე ანგელოზთა ღმრთისათა ერთსა ზედა ცოდვილსა, რომელმან შეინანოს”.

შენიშვნა 1: სამოციქულოს ტექსტი აღებულია წიგნიდან: „ძველი ქართული «ახალი აღთქუმაჲ» სქოლიოებით“. თბილისი 2017. ყველა არსებული რედაქციისა და ნუსხის მიხედვით გამოსაცემად მოამზადა ედიშერ ჭელიძემ. რედაქტორ-კონსულტანტი: ათანასე ბეჭვაია.

შენიშვნა 2: სახარების ტექსტი აღებულია წიგნიდან: „სახარებაჲ ოთხთავი“. თბილისი 2019. ყველა არსებული რედაქციისა და ნუსხის მიხედვით გამოსაცემად მოამზადა ედიშერ ჭელიძემ. რედაქტორ-კონსულტანტი: ათანასე ბეჭვაია.

შენიშვნა 3: სახარების ტექსტი გააწყო დეკანოზმა იოანე მამნიაშვილმა.