ბრწყინვალე შვიდეულის (ახალი კვირიაკის) პარასკევისა [2021 წელს: 24 აპრილის (7 მაისის)] და ღმრთისმშობლის ხატის „წყარო ცხოვრებისა“-ს  სახარებათა და სამოციქულოთა საკითხავნი:           

რიგისა: საქმჱ მოციქულთაჲ, III, 1-8. [დას. ზ(7)]:

საქმ. III: 1 † (მათ დღეთა შინა ერთბამად †) პეტრე და იოვანე აღვიდოდეს ტაძარსა მას ჟამსა ოდენ ლოცვისასა, ცხრა ჟამს. 2 და კაცი ვინმე იყო მკელობელი დედის მუცლითგან თჳსით, რომელი-იგი აღიკიდიან და დასჳან დღითი-დღე ბჭეთა თანა მის ტაძრისათა, რომელთა ერქუა შუენიერ, თხოვად ქველისსაქმისა შემავალთაგან ტაძრად, 3 რომელმან იხილნა პეტრე და იოვანე, შე-რაჲ-ვიდოდეს ტაძრად, და ითხოვდა ქველისსაქმესა მათგან. 4 მიჰხედა მას პეტრე იოვანეთურთ და ჰრქუა: „მოიხილე ჩუენდა“. 5 ხოლო იგი ჰხედვიდა მათ და მოელოდა მოღებად რასმე მათგან. 6 ჰრქუა მას პეტრე: „ვეცხლი და ოქროჲ არა მაქუს ჩუენ, ხოლო რომელი მაქუს, გცეთ შენ: სახელითა იესუ ქრისტე ნაზარეველისაჲთა აღდეგ და ვიდოდე!“ 7 და უპყრა ჴელი მარჯუენე მისი და აღადგინა, და მეყსეულად განემტკიცნეს ფერჴნი მისნი და კოჭნი, 8 და ხლდომით აღდგა და ვიდოდა, და შევიდა მათ თანა ტაძარსა მას. და ვიდოდა და ხლდებოდა და აქებდა ღმერთსა*.

† † † † † † †

* 2010 წლის სამოციქულოში დამატებულია მე-9 მუხლიც (?):

9 და იხილა იგი ყოველმან ერმან, ვიდოდა რაჲ და აქებდა ღმერთსა.

† † † † † † †

რიგისა: სახარებაჲ იოვანჱს თავისაჲ,  II, 12-22. [დას. ზ(7)]:

ინ. II: 12 ამისა შემდგომად † (მას ჟამსა შინა †) შთავიდა იესუ კაპერნაუმდ, იგი და დედაჲ მისი და ძმანი მისნი, და მოწაფენი მისნი მის თანა, და მუნ დაადგრა არამრავალ დღე. 13 და მოახლებულ იყო პასექი იგი ჰურიათაჲ, და აღვიდა იესუ იერუსალჱმდ. 14 და პოვნა ტაძარსა მას შინა მოფარდულნი ზროხათანი და ცხოვართანი და ტრედთანი, და მეკერმენი მსხდომარენი. 15 და შექმნა შოლტი საბლისაჲ და ყოველი იგი გამოასხა ტაძრით: ზროხაჲ და ცხოვარი; და კერმისმსყიდელთა მათ დაუთხია კერმაჲ და ტაბლები იგი დაუმჴუა. 16 და ტრედისმოფარდულთა მათ ჰრქუა: „აღიღეთ ესე ამიერ და ნუ ჰყოფთ სახლსა მამისა ჩემისასა სახლ სავაჭრო“. 17 და მოეჴსენა მოწაფეთა მისთა, რამეთუ წერილ არს:  «შურმან სახლისა შენისამან შემჭამა მე». 18 მიუგეს ჰურიათა და ჰრქუეს მას: „რასა სასწაულსა მიჩუენებ ჩუენ, რამეთუ ამას იქმ?“ 19 მიუგო იესუ და ჰრქუა: „დაჰჴსენით ტაძარი ესე, და მესამესა დღესა აღვადგინო ეგე“. 20 ჰრქუეს მას ჰურიათა: „ორმეოცდაექუსსა წელსა აღეშენა ტაძარი ესე, და შენ სამთა დღეთა აღადგინო იგი?“ 21 ხოლო იგი იტყოდა ტაძრისათჳს გუამისა თჳსისა. 22 და ოდეს აღდგა მკუდრეთით, მოეჴსენა მოწაფეთა მისთა, რამეთუ ამისთჳს იტყოდა, და ჰრწმენა წიგნისაჲ და სიტყუაჲ იგი, რომელი (ჰრქუა მათ)* [თქუა]** იესუ.

† † † † † † †

* სახარების ზოგიერთი რედაქციიდან.

** სახარების ახალი (ედიშერ ჭელიძის) რედაქციიდან.

*** [85]: „თქუა“ – ასეა ჰადიშურში (შდრ. „და რაჟამს აღდგა მკუდრეთით, მოეჴსენა მოწაფეთა მისი, ვითარმედ ესე არს, რომელსა-იგი იტყოდა, და ჰრწმენა წერილისაჲ მის და სიტყჳსაჲ მის, რომელ თქუა იესუ“). ყველა სხვა ჩვენთვის ცნობილ ოთხთავში (მათ შორის, გიორგისეულებში) სახეზეა „ჰრქუა მათ“ (შდრ. „და ოდეს აღდგა მკუდრეთით, მოეჴსენა მოწაფეთა მისთა, რამეთუ ამისთჳს იტყოდა, და ჰრწმენა წიგნისაჲ და სიტყუაჲ იგი, რომელი ჰრქუა მათ იესუ“; შდრ. Lect: „მოეჴსენა მისი მოწაფეთა მისთა, რამეთუ ამისთჳს იტყოდა, და ჰრწმენა წიგნისაჲ და სიტყუაჲ იგი, რომელ ჰრქუა მათ იესუ“; შდრ. ხანმეტური: „... მოწაფეთა მისთა, რამეთუ ამისთჳს ხიტყოდა, და ხრწმენა წიგნისაჲ და სიტყუაჲ იგი, რომელი ხრქუა მათ იესუ“). ორიგინალი და სხვაენოვანი თარგმანები ჰადიშურის მართებულობას ადასტურებს...

† † † † † † †

ღმრთისმშობელისა: ფილიპელთა მიმართ ეპისტოლე წმიდისა მოციქულისა პავლჱსი, II, 5-11. [დას. სმ(240)]:

ფილიპ. II: 5 † (ძმანო, †) ესე ზრახვაჲ იზრახებოდენ თქუენ შორის, რომელიცა-იგი ქრისტე იესუჲს მიერ, 6 რომელი-იგი ხატი ღმრთისაჲ იყო, არა ნატაცებად შეირაცხა ყოფად იგი სწორებად ღმრთისა, 7 არამედ თავი თჳსი დაიმდაბლა და ხატი მონისაჲ მიიღო, და მსგავს კაცთა იქმნა და ხატითა იპოვა ვითარცა კაცი; 8 დაიმდაბლა თავი თჳსი და იქმნა იგი მორჩილ ვიდრე სიკუდილადმდე და სიკუდილითა მით ჯუარისაჲთა. 9 ამისთჳსცა იგი ღმერთმან უმეტესად აღამაღლა, და მიანიჭა მას სახელი უზეშთაესი უფროჲს ყოველთა სახელთაჲსა, 10 რაჲთა სახელისა მიმართ იესუ ქრისტესისა ყოველი მუჴლი მოდრკეს ზეცისათანი და ქუეყანისათანი და ქუესკნელთანი და 11 ყოველმან ენამან აღუაროს, რამეთუ უფალი იესუ ქრისტე სადიდებელად ღმრთისა მამისა.

† † † † † † †    

ღმრთისმშობელისა: სახარებაჲ ლუკაჲს თავისაჲ, X, 38-42; XI, 27-28. [დას. ნდ(54)]:

ლკ. X: 38 და იყო, ვითარცა წარვიდეს ესენი, და თავადი შევიდა † (მას ჟამსა შინა, შევიდა იესუ †) დაბასა რომელსამე, და იყო ვინმე მუნ დედაკაცი, რომლისა სახელი მართა, და შეიყვანა თავადი სახიდ თჳსა. 39 და იყო დაჲ მისი, რომელსა ერქუა მარიამ, რომელი დაჯდა ფერჴთა თანა იესუჲსთა და ისმენდა სიტყუათა მისთა. 40 ხოლო მართა მიმოდაზრუნვიდა მრავლისა მსახურებისათჳს, ზედა მიადგა და ჰრქუა: „უფალო, არა იღუწი, რამეთუ დამან ჩემმან მარტოჲ დამიტევა მე მსახურებად? არქუ მას, რაჲთა შემეწეოდის მე“. 41 მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: „მართა, მართა! ჰზრუნავ და შფოთ ხარ მრავლისათჳს; აქა ერთისაჲ არს საჴმარ. 42 ხოლო მარიამ კეთილი ნაწილი გამოირჩია, რომელი არასადა მიეღოს მისგან“. <...> ლკ. XI: 27 და იყო, ვიდრე იტყოდაღა იგი ამას, აღ-ვინმე-იღო დედაკაცმან ჴმაჲ ერსა მას შორის და ჰრქუა მას: „ნეტარ არს მუცელი, რომელმან გიტჳრთა შენ, და ძუძუნი, რომელთა სწოვდი!“ 28 ხოლო თავადმან თქუა: „არამედ ნეტარ არიან, რომელთა ისმინონ სიტყუაჲ ღმრთისაჲ და დაიმარხონ იგი!“

† † † † † † †

შენიშვნა 1: სამოციქულოთა ტექსტები და სახარების სქოლიო  აღებულია წიგნიდან: „ძველი ქართული «ახალი აღთქუმაჲ» სქოლიოებით“. თბილისი 2017. ყველა არსებული რედაქციისა და ნუსხის მიხედვით გამოსაცემად მოამზადა ედიშერ ჭელიძემ. რედაქტორ-კონსულტანტი: ათანასე ბეჭვაია.

შენიშვნა 2: სახარებათა ტექსტები აღებულია წიგნიდან: „სახარებაჲ ოთხთავი“. თბილისი 2019. ყველა არსებული რედაქციისა და ნუსხის მიხედვით გამოსაცემად მოამზადა ედიშერ ჭელიძემ. რედაქტორ-კონსულტანტი: ათანასე ბეჭვაია.

შენიშვნა 3: სახარებათა ტექსტები გააწყო დეკანოზმა იოანე მამნიაშვილმა.

† † † † † † †