რიგისა (ორშაბათისა): ჰრომაელთა მიმართ ეპისტოლე წმიდისა მოციქულისა პავლჱსი, IX, 18-33. [დას. რბ(102)]:

რომ. IX: 18(ბ) † (ძმანო, †) რომელი ჰნებავს, შეიწყალებს, და რომელი ჰნებავს, განაფიცხებს. 19 ნუუკუე მრქუა მე: „და რაჲსაღა აბრალებს? რამეთუ ნებასა მისსა ვინ-მე წინააღუდგა?“ 20 აწ უკუე, ჵ კაცო, შენ ვინ ხარ, რომელი სიტყუას-უგებ ღმერთსა? ჰრქუა ნუმე-ა ქმნულმან შემოქმედსა: „რაჲსათჳს ესრეთ შემქმენ მე?“ 21 ანუ არა ჴელ-ეწიფებისა მეკეცესა მას თიჴისა მის მისვე შეზელილისაგან შესაქმედ რომელიმე პატიოსნად ჭურჭლად და რომელიმე უპატიოდ? 22 (უკუეთუმცა)* [ხოლო უკუეთუ]** უნდა ღმერთსა ჩუენებად რისხვაჲ (თჳსი)* და უწყებად (ძალი)* [ძლიერებაჲ]** თჳსი, რომელ[ი]** დაუთმენიეს მრავლითა სულგრძელებითა ჭურთა მათ ზედა რისხვისათა, განმზადებულთა წარსაწყმედელად, 23 და რაჲთა აჩუენოს სიმდიდრე იგი დიდებისა მისისაჲ ჭურთა მათ ზედა წყალობისათა, რომელნი-იგი წინაჲსწარ განმზადნა სადიდებელად, 24 რომელთაცა-ესე (მიწოდნა)* [მიწოდა]** ჩუენ არა ხოლო თუ ჰურიათაგან, არამედ წარმართთაგანცა? 25 ვითარცა ოსეს შინა იტყჳს: „უწოდო არაერსა ჩემსა ერად ჩემდა, და არასაყუარელსა ჩემსა – საყუარელად“. 26 და: „იყოს ადგილსა მას, სადა-იგი ერქუა მათ: «არაერი ჩემი თქუენ», მუნ იწოდნენ ძედ ღმრთისა ცხოველისა“. 27 ხოლო ესაია ღაღადებს ისრაჱლისათჳს: „დაღათუ იყოს რიცხჳ იგი ძეთა ისრაჱლისათაჲ, ვითარცა ქჳშაჲ ზღჳსაჲ, ნეშტი ოდენ ცხოვნდეს, 28 რამეთუ სიტყუაჲ აღმასრულებელი და შემოკლებული სიმართლესა შინა, ვითარმედ სიტყუაჲ შემოკლებული ყოს უფალმან ქუეყანასა ზედა“. 29 და ვითარცა-იგი წინაჲსწარ თქუა ესაია: „არათუ-მცა უფალმან საბაოთ დამიტევა ჩუენ თესლი, ვითარცა სოდომელნიმცა შევიქმნენით და გომორელთამცა მივემსგავსენით“. 30 აწ უკუე რაჲ-მე ვთქუათ? რამეთუ წარმართნი, რომელნი არა სდევდეს სიმართლესა, ეწინეს სიმართლესა, ხოლო სიმართლესა სარწმუნოებისაგან. 31 ხოლო ისრაჱლი სდევდა შჯულსა მას სიმართლისასა და შჯულსა მას სიმართლისასა ვერ მისწუდა. 32 რაჲსათჳს-მე? რამეთუ არა სარწმუნოებისაგან, არამედ ვითარცა საქმეთაგან შჯულისათა, რამეთუ შეჰბრკოლდეს ლოდსა მას შებრკოლებისასა, 33 ვითარცა წერილ არს: „აჰა-ესერა, დავსდებ სიონს შინა ლოდსა შებრკოლებისასა და კლდესა საცთურებისასა; და ყოველსა, რომელსა ჰრწმენეს იგი, არასადა ჰრცხუენეს“.

† † † † † † †

* სამოციქულოს ამჟამად არსებული რედაქციიდან [2010].

** სამოციქულოს ახალი (ედიშერ ჭელიძის) რედაქციიდან [2017].

† † † † † † †

რიგისა (ორშაბათისა): სახარებაჲ მათჱს თავისაჲ, XI, 2-15. [დას. მ(40)]:

მთ. XI: 2(ბ) † (მას ჟამსა შინა, ესმნეს რაჲ იოვანეს †) საპყრობილესა შინა საქმენი ქრისტესნი, მიავლინნა ორნი მოწაფენი თჳსნი 3 და ჰრქუა: „შენ ხარა მომავალი იგი ანუ სხუასა მოველოდით?“ 4 ხოლო იესუ მიუგო და ჰრქუა მათ: „მივედით და უთხართ იოვანეს, რომელი გესმის და ჰხედავთ: 5 ბრმანი აღიხილვენ, მკელობელნი ვლენან, კეთროვანნი განწმდებიან, და ყრუთა ესმის, და მკუდარნი აღდგებიან და გლახაკთა ეხარების. 6 და ნეტარ არს, რომელი არა დაბრკოლდეს ჩემდა მომართ“. 7 და ვითარცა ესენი წარვიდეს, იწყო იესუ სიტყუად ერსა მას იოვანესთჳს: „რაჲსა გამოხუედით უდაბნოდ ხილვად? ლერწმისა, ქარისაგან შერყეულისა? 8 არამედ რაჲსა გამოხუედით ხილვად? კაცისა, ჩჩჳლითა სამოსლითა შემოსილისა? აჰა-ესერა, რომელნი ჩჩჳლითა სამოსლითა შემოსილ არიან, სახლთა შინა სამეუფოთა არიან. 9 არამედ რაჲსა გამოხუედით ხილვად? წინაჲსწარმეტყუელისა? ჰე, გეტყჳ თქუენ, და უმეტეს წინაჲსწარმეტყუელისა. 10 რამეთუ ესე არს, რომლისათჳს წერილ არს: «აჰა-ესერა, წარვავლინო ანგელოზი ჩემი წინაშე შენსა, რომელმან განჰმზადნეს გზანი შენნი წინაშე პირსა შენსა». 11 ამენ გეტყჳ თქუენ: არა აღდგომილ არს ნაშობთაგანი დედათაჲ უფროჲს იოვანეს ნათლისმცემელისა; ხოლო უმცირესი სასუფეველსა ცათასა უფროჲს მისა არს. 12 რამეთუ დღითგან იოვანე ნათლისმცემელისაჲთ ვიდრე აქამომდე სასუფეველი ცათაჲ იიძულების; და რომელნი აიძულებდენ, მათ მიიტაცონ იგი. 13 რამეთუ ყოველნი წინაჲსწარმეტყუელნი და შჯული ვიდრე იოვანესამდე წინაჲსწარმეტყუელებდეს. 14 და უკუეთუ გნებავს შეწყნარების, იგი არს ელია, რომელი მოვალს. 15 რომელსა ასხენ ყურნი სმენად, ისმინენ!“

† † † † † † †